Classic SF Vol. 22

Tytuł: The Illustrated Man
Produkcja: USA, 1969
Gatunek: Klasyk SF
Dyrekcja: Jack Smight
Za udział wzięli: Rod Steiger, Claire Bloom, Robert Drivas
O co chodzi: O meandrach tatuażu

Kara za opalanie się topless

Jakie to jest:
Film na podstawie opowiadań Raya Bradbury`ego z tomu „Człowiek Ilustrowany”. Jest rok 1933, środek upalnego lata. Młody włóczykij spotyka na swojej drodze tajemniczego człowieka, który zaborczo chce, by ten wysłuchał jego niezwykłych opowieści. Z początku przerażony zachowaniem ubranego w zimowe ubranie nieznajomego włóczykij w końcu ulega i dowiaduje się o celu jego podróży. Gość poszukuje pięknej kobiety, która wytatuowała na jego ciele niezwykłe obrazy, z których wyłaniają się niesamowite historie z przyszłości.

„Sawanna” mówi o dzieciach mieszkających w futurystycznym mieście, gdzie istnieje możliwość przebywania w wirtualnych obrazach Afryki (zupełnie jak w Star Treku). Świat pochłonięty przez technologiczne innowacje, zagubił dusze, uczucia, a zabawa w wirtualnym świecie jest niebezpieczna.

„Długi deszcz” jest historią załogi rozbitego statku kosmicznego na Wenus. W tej wizji planeta skąpana jest w ciągłym ulewnym deszczu, astronauci po sześciu dniach wędrówki i próby znalezienia schronienia odchodzą od zmysłów i tracą nadzieję na misję ratunkową.

„Ostatnia noc przed końcem świata” opowiada o zdarzeniach poprzedzających wielką katastrofę świata. Małżeństwo, postanawia zabić swoje dzieci (tabletki niczym w Ostatnim brzegu), by te nie były świadkami zagłady.

Rysunki na ciele oddziaływują, fascynacja nie pozwala naszemu opowiadaczowi uciec przed wytatuowaniem ciała – dzięki kolejnym tatuażom poznawał następne historie…

Ocena (1-5):
Tattoo: 4
Akcja: 3
Zagrożenie: 5
Fajność: 4


Tytuł: Phase IV
Produkcja: USA, 1974
Gatunek: Klasyk SF
Dyrekcja: Saul Bass
Za udział wzięli: Michael Murphy, Nigel Davenport, Lynne Frederick
O co chodzi: It Came From Desert

Kombinezony antymrówcze

Jakie to jest: Przedstawiciel popularnego w latach ’70 nurtu kina katastroficznego. Tu głównym wątkiem jest odwet natury za zniszczenia w wykonaniu szalonego naukowca.

Niesamowicie inteligentna odmiana mrówek przejmuje stopniowo władzę nad pustynnymi terenami Arizony korzystając ze zdolności telepatycznych! Pracujący w wielkim eksperymentalnym laboratorium naukowcy zostają uwięzieni i zdani na łaskę insektów, przy czym ratują zagubioną dziewczynę od niechybnej śmierci. Zamknięci w metalowej supernowoczesnej twierdzy próbują porozumienia z insektami, jednal wszelkie próby spalają na panewce.

Fantastyczna fabuła, niczym w ekranizacjach Crichtona trzyma w napięciu do końca filmu. Ujmują niemal dokumentalne zdjęcia (ich autor, Ken Middleham – później Bug (1975) – mówi, że mrówki to prawdziwi aktorzy i nie potrzebują wymyślnych kostiumów ani specjalnej charakteryzacji). Do tego masowe sceny batalistyczne – a jeszcze niedawno mówiliśmy że Mikrokosmos to jest nowość. Pomijając fakt, iż filmy przyrodnicze potrafią może nieco dokładniej ukazać życie owadów, to Faza IV zrobiła z mrówek pełnoprawnych bohaterów filmu akcji SF.

Warto dodać, że reżyser Saul Bass był twórcą czołówek filmów Hitchcocka.

Ocena (1-5):
Mrówki: 5
Naukowcy: 4
Zdjęcia: 5
Fajność: 4


Tytuł: Android
Produkcja: USA, 1982
Gatunek: Klasyk SF
Dyrekcja: Aaron Lipstadt
Za udział wzięli: Klaus Kinski, Brie Howard, Don Keith Opper
O co chodzi: Jak być człowiekiem będąc androidem

Czapkę se kup, tej

Jakie to jest: Jeden z bardziej wyjątkowych filmów o androidach. Opowiada on o niedalekiej przyszłości – na stacji kosmicznej krążącej wokół Ziemi pracuje naukowiec Dr Daniel (doskonały Kinski!), który pracuje właśnie nad wynalazkiem – sztucznym człowiekiem. Władza jak to władza ogranicza finanse nie widząc postępu w pracach. Doktorowi pomaga inny android, Max, który jest jedynym towarzyszem i wiernym przyjacielem naukowca.

Któregoś dnia do stacji dokuje statek z uciekinierami-przestępcami (którzy na początku nie zdradzają swego pochodzenia). Od tej chwili następuje lawina zdarzeń i wywraca poukładany harmonogram prac do góry nogami. Max zakochuje się w jednym z nowo przybyłych (a konkretnie kobiecie) i to nowe doświadczenie zmienia jego zachowanie. Okazuje się, że sztuczny człowiek zdolny jest oszukiwać, kłamać i zabijać.

Daniel chce podporządkować sobie nowego robota – również kobietę i wyłączyć Maxa. Do stacji pukają już wojskowi gotowi przejąć przestępców, Max jednak postanawia zmienić reguły gry… Zakończenie jest zaskakujące. Zmieniają się tu relacje, przypomina się narzeczona Frankensteina. Kim w obliczu zagrożenia pozostaje człowiek?

Ocena (1-5):
Androidy walczą: 5
Kinski: 4
Terror: 4
Fajność: 4

Written by: Paweł L.

 

Komenty FB

komentarzy

Komercha

5 Komentarze(y) na Classic SF Vol. 22

  1. Saul Bass. Jak zobaczyłem dyrekcję, to zastanawiałem się czy to ten sam. To ci ciekawostka!

    A przy okazji – na tej zacnej stronce można oglądać klasyki za free:
    http://www.classiccinemaonline.com/a//index.php?option=com_wrapper&Itemid=96

    Sam dzięki niej już kilka zaliczyłem 😉

  2. "Czapkę se kup, tej" – co Ty Warszowiak czy z Poznania, mówi się tylko i wyłącznie "te"!!

  3. Swoją drogą '''Android'' czasem leci na kanale MGM w HD, jeśli ktoś ma telewizję na "ny";-)

  4. Można też powiedzieć: Te android, kup se tej czapkę!

  5. Phase IV wczoraj obejrzane, prawdziwe ambitne sf do pomyślenia, mega twistowe zakończenie (chociaż to wycięte podobno jeszcze lepsze).

Dodaj komentarz